Opgesloten..

Een meisje met zwart haar en paarse ogen zat in een kamer. Ze zat op de grond tegen een muur. Haar armen zaten aan kettingen en ze had haar capuchon op. Haar kleine kat Kovu lag in een mandje met een leiband. athy keek de hele tijd strak naar de grond. Haar vader had haar opgesloten omdat ze Kankuro en Kakara geholpen had. Ze had wat bloed aan haar armen maar dat interesseerde haar niet. Een kleine snee zat op haar wang. Ze was beter niet met Kankuro gekomen want nu had ze problemen. Ze hoorde opeens de deur maar keek niet op..

Kiba gromde iets onverstaandbaars en liep door de gangen, gevolgdt door Akamaru. Die met zijn neus op de grond liep. Kiba keek achterom. Akamaru had zijn grote vorm aangenomen en snuffelde over het tapijt in de gang. 'Akamaru.' Bromde Kiba. Toen schoot de 'hond' zijn kop omhoog om dat hij iets rook. Akamaru schoot op een kamerdeur. Hij krabde eraan. 'Wat doe je?' Vroeg Kiba kil en keek naar Akamaru, die nog steeeds door ging. Kiba sloef de deur open en zag Kathy zitten. 'Tuurlijk.' Zei Kiba en rolde met zijn ogen terwijl de grote Akamaru op Kathy afging.

Kathy keek op en snoof. "Jij" siste ze iets en keek weg. Ze keek kort naar Akamaru. "Als hij nog eens bijt!" waarschuwde ze haar broer. Nouja wat kon ze doen? Ze zuchtte even en keek kort naar Kovu die nog lag te slapen. Ze zweeg verder en keek naar Kiba. Hij zou vast weer gaan schelden en slaan omdat ze dingen verkeerd had gedaan, net als vorige keer. Kathy zuchtte en keek weer naar de grond.

'Idioot,' Zei hij. Toen keek Akamaru achterom, hij snapte niet waarom Kathy zo boos was. Akamaru gaf haar een lik over haar gezicht. Kiba grijnsde en moest zich inhouden niet in lachen uit te bartsen. 'Moet je nou eens kijken hoe erg Akamaru je haat, hij likt je zelfs.' Grijnsde Kiba. 'Jeetje Kathy, je bent echt een verbitterd irritant meisje.' Kiba toen weer gewoon, droog. HIj grijnsde lichtjes. 'Nou vertel, wat doe je hier.' Gromde hij toen. Akamaru was naar Kiba komen staan.

Kathy keek hem aan en snoof. "Hij had me door jou eens gebeten, of ben je dat vergeten," siste ze en voelde de lik. Ze zuchtte en keek even weg. Kovu sliep terwijl nog rustig verder. Kathy keek even en dan naar Kiba. "Vraag dat maar aan je vader" siste ze naar hem. Ze wilde het niet zelf vertellen want dan werd hij vast razend..

@Lila: Min. 3 volle regels! 3de waarschuwing

Kiba grijnsde. 'Je laat je teveel op je kop zitten.' Gromde hij. 'En ja, dat vergeet ik nóoit meer.' Grijnsde Kiba zachtjes en keek naar Kathy. 'Respect voor hem, hij is de leider en je moet blij wezen dat je hier bent.' Gromde Kiba. 'Zonder hem had je geen familie weetje nog, Mevrouw Wees.' Zei hij zachtjes en keek naar Akamaru, die ook gromde naar Kathy. Kiba grijnsde Akamaru was echt zijn evenbeeld.

Kathy keek hem aan en snoof. "Leuke vader hoor" riep ze kwaad en trok even hard aan de kettingen. Ze kreeg een soort schok en kneep pijnlijk haar ogen dicht. Haar handen bloedden nog harder en ze zuchtte. Ze beet op haar lip en keek even naar de grond en dan naar Kiba. "En vraag het hem dan, dan kan je je afreageren op me" siste ze kwaad.

@Lila: Min. 3 volle regels! 4de waarschuwing!

Ondanks wat er was gebeurd was Kankuro nog bestwel nieuwschierig naar het kasteel. Met Kakara naast zich, die dit natuurlijk helemaal geen verstandig idee vond liep hij naar het kasteel. Voor de deur bleef hij staan en hij deed deze voorzichtig open. Eenmaal binnen in het kasteel liep hij met Kakara achter zich aan naar de trap. Via deze ging hij naar boven en hij kwam weer bij de kamer uit waar hij was opgesloten de vorige keer. Hij keek voorzichtig naar binnen want hij hoorde stemmen. Hij slikte dan ook een keer. Wat als ze ontdekt werden? Naja als hij voorzichtig genoeg was dan zou dat niet gebeuren. Kankuro keek van om de hoek naar binnen en zag een jongen staan. Ook zag hij Kathy maar zij was vast gebonden met ketting. Dat deed Kankuro dan ook even verbaasd kijken. En wie was die jongen dan eigenlijk? Kakara keek dan ook voorzichtig toe en hij zuchtte diep. ''We kunnen hier beter we gaan..'' Fluisterde de grote kat dan tegen zijn broer.

Kathy zuchtte eens en keek naar haar broer. "Rot toch op en ga naar je vader" siste ze en keek weg. Ze voelde de wonden prikken en zuchtte nog eens. Kovu werd wakker en miauwde zacht. Hij zat vast en veel te ver van Kathy. Hij piepte iets en keek naar Kathy. Kathy keek naar Kovu en zuchtte kort. Daarna zag ze Kankuro maar zweeg. Ze wilde niet dat hij weer opgesloten werd..