Wandelen met Pixy

Een meisje met blauw haar en blauwe ogen liep rustig door een park. Ze huppelde rustig en glimlachtte blij. Een klein schattig draakje vloog naast haar. "Kom op Lila, sneller" riep het draakje vrolijk. Lila grinnikte en begon te rennen. Toch vloog het kleine draakje sneller. Lila stopte na een tijd en ging tegen een boom aanzitten. Het draakje vloog voor haar. "Dat was leuk!" giechelde hij. Lila knikte en keek rond. "Dat was inderdaad leuk, Pixy" zei ze met een glimlach. Lila was altijd een vrolijke meid. Zeker in de buurt van Pixy. Ze konden nooit zonder elkaar, nooit. Het jonge meisje gaapte even en keek rustig rond. Het draakje ging op haar schouder zitten en keek naar haar.

Wouter zuchtte diep toen hij het meisje zag rennen met haar draakje. Automatisch begon Lorzo ee te keffen. Wouter aaide hem zachtjes over zijn bol terwijl hij nauwlettend het meisje in het oog hield, daarna slaakte hij nog eens een zucht en sloot hij zijn ogen eventjes. Hij was moe, erg moe en Lorzo ook, als hij moe was, was zijn lievelingsbeestje ook moe. Door diezelfde meisjesstem werd zijn rust weer verstoord, Wouter bromde eventjes en hij keek weer naar het meisje dat weer lol had. Toen zag hij dat ze rondkeek en ze geeuwde. Hij rolde met zijn ogen en hij legde zijn armen zijn nek.

Lila zag de jongen en hij leek wat geirriteerd door haar. Ze zuchtte en stond op. "Kom" zei ze tegen het draakje. Pixy keek op en vloog van haar schouder. Lila liep wat verder weg van de jongen en ging daar zitten. Het draakje kwam voor haar vliegen. "Waarom gaan we hier zitten?" vroeg hij en keek haar aan. Lila knikte naar de jongen en keek dan weer naar het draakje. Pixy keek en ging dan op haar schoot liggen.

Wouter zag hoe het meisje knikte en zei luid genoeg "Boeit niet hoor, ben alleen wat uitgeput". Hij legde zich neer op het gras en Lorzo ging op zijn buik liggen "Je moet niet zo chaggie doen Wouter"zei Lorzo met een grijns en Wouter knikte "Misschien wel ja, maar je weet toch hoe ik ben als ik te weinig heb geslapen?". Lorzo knikte "Inderdaad dat weet ik maar je moet dat eens achterwegen laten niet?". Wouter knikte, Lorzo had gelijk. Hij zuchtte en aaide zijn beestje over zijn bol.

Julia liep samen met Cristel over door het park. Cristel liep vrolijk rond Julia en Julia vrolijk naast Cristel. Julia liep naar een bankje toe en ging er op zitten. ,,Kom je Cristel?" Vroeg ze aan haar Pink Wolf. Cristel knikte en kwam op het bankje gesprongen. Ze ging languit liggen en haar poten raakte de boven benen van Julia. Julia glimlachte en aaide haar over haar kop. Toen wende ze zich tot de andere kinderen in het park. Ze leken jonger dan haar. Over ongeveer een jaar was het de keuze om een Helper of ontvoerder te worden. Voor haar was de keus makkelijk, ze zou helper worden. Haar bruinige ogen gingen weer langs de kinderen. Ze keek voor zich uit, envenals Cristel dat deed. Ze wist niet veel te zeggen maar met een blik naar Cristel toe, nodigte ze haar uit op bij haar te komen zitten. Ze voelde in haar zak er zat een lekker koekje in. Ze brak deze door midden en gaf de helft aan Cristel. Haar maag was nog goed gevult maar een lekker koekje kon er wel bij.

Lila hoorde wat de jongen riep en grinnikte. Ze sprong recht en wenktte haar draakje. Ze liep naar de jongen en keek kort naar het meisje en haar wolf. Ze begon stil te lachen en Pixy ook. Ze keek dan weer naar de jongen. "Wist ik niet, ik dacht dat ik je irriteerd" zei ze met een grijnsje en keek hem aan. "Ik ben Lila en dit is Pixy" zei ze en keek naar het draakje. "Hooi!" riep het draakje vrolijk en landde op de schouder van Lila.

Lorzo grijnsde "Hij is een beetje slechtgeluimd onze Wouter he? Ik ben Lorzo en dat is Wouter". Hij duwde met zijn poot op de neus van Wouter, die een beetje gromde, hij kon er niet tegen als iemand op zijn neus drukte. Wouter zette zichzelf recht zodat Lorzo op zijn schouder landde. Daarna keek hij naar Lila "aangenaam dan maar". Hij glimlachte zwakjes maar toch wel gemeend.

Lila grinnikte. "Aangenaam" zei ze met een glimlach. Pixy grinnikte en vloog naar de twee. "Slechtgehumeurd zie ik" zei hij en vloog terug. Hij landde op de schouder van Lila. Lila keek hem aan en krabde even op zijn kop. Ze keek dan weer naar de jongen. Ze keek nog even naar het meisje maar keek al snel weer naar de hond en de jongen. Ze verveelde haar wel vaker en dan ging ze ook praten met anderen.

Julia zag hoe de twee personen kennis maakte ze stond op en liep over het grindpad heen. Cristel kwam achter haar aan. Samen begonnen ze een liedje te zingen. Zachtjes maar toch verstaanbaar. White Horse van Taylor Swift zongen ze met zuivere noten. Julia had een glimlach op haar gezicht. Langzaam liepen ze verder en gingen onder een boom zitten. Julia pakte de oordopjes uit haar zak en zette deze in haar oren. Haar favo liedje begon af te spelen. Ze sloot haar ogen en neuriede mee.
Ondertussen ging Cristel op onderzoek uit. Ze liep naar het groepje toe. ,,Heei." zei ze vrolijk. Ze was voor niets en niemand bang. Zonder aarzelingen ging ze zitten en keek vrolijk naar de 2 personen en hun dieren.

Een meisje van een jaar of 16 liep rustig door het park. Ze had prachtig bruin haar, dat in twee staarten zat. Naast haar liep een klein grijs wolfachtig ding. Het had blauwe ogen en heette Mystic. Eigenlijk Mystical, maar dat vond het meisje te lang om te zeggen. Zelf heette het meisje Djinn, een naam van een demon die bezit van mensen kon nemen, dat kon zij ook, ze kon bezit van mensen nemen en hun gedachtes en hun lichamen besturen, ze deed dat eigenlijk nooit. Opeens holde Mystic weg. "Mystic kom terug!" riep Djinn zachtjes. Ze rende achter hem aan, dat ging wat moeilijk want ze had hakken aan. Deze trok ze ruw uit en nu rende ze veel harder. Ze zag Mystic opeens stoppen en zag waarom, er zaten drie mensen met hun dieren op een bankje. Eentje leek even oud als haar, een jaar of 16/17. Stil bleef Djinn staan, terwijl ze Mystic aan zijn riem beet had. Erg nieuwsgierig was ze niet, andere boeide haar nauwelijks. Ze trok de hakken weer aan en liep een stukje dichterbij, haar grote, bruine ogen keken schuw rond. Mystic gromde en trok aan zijn riem, terwijl hij wilde rennen. Djinn keek even hooghartig de kring rond, haar blik bleef rusten op het meisje van haar leeftijd. Ze kwam haar bekend voor, maar dat zal wel. Djinn richtte haar blik weg en keek weer rond.

(misschien xD Jah noom )

Julia had haar oordopjes nog steeds in haar oren zonder dat ze het door had was er iemand anders bijgekomen. Ze zat nog steeds onder de boom en neuriede mee met haar liedje. Ondertussen zat Cristel bij de mensen die nog steeds niet reageerde. Beledigt wou ze weglopen maar er kwam iemand anders aangerend. Ze schrok zich een hoedje en Julia ook. Ze opende haar ogen en keek naar Cristel. Ze deed haar oordopjes uit haar oren en liep naar Cristel toe. ,,Cristel, kom hier!" Zei ze met een iets wat strenge stem. Ze had net niet door dat ze wegliep van haar.
Ze schudde haar hoofd en hielt haar hand op haar voorhoofd. Haar blonde haren golfde mee met haar bewegingen. Ze bukte en zat nu ongeveer op de hoogte van haar Pink wolf. ,,Niet zomaar weg lopen tut!" Zei ze sarcastisch en gaf haar een knuffel. Ze keek naar de andere twee mensen zaten op het gras en eentje stond vlakbij haar. Ze keek naar het magische diertje van het meisje. Deze zag er best schattig uit. Ze glimlachte even en keek naar het meisje met bruine haren. ,,Hoi" Zei ze vriendelijk maar kort.
Cristel keek nog een klein beetje geschokeerd naar het kleine wolfje voor haar maar ze hielt haar mond.

Een meisje met blond haar rende naar een soort roze wolf. Djinn keek er met grote ogen naar. Mystic keek wat schuw. Het blonde meisje begon opeesn te praten tegen haar. ,,Hoi" Zei ze vriendelijk maar kort. Djinn keek haar even aan, met grote schuwe 'herten'ogen. "Hoi." zei ze wat onnozel. Mystic keek rond en liep naar de roze wolf. Hij ging rustig zitten en snoof aan haar. "Ik heet Djinn, en dit is Mystic." zei Djinn kort tegen het meisje. Ze was niet echt sociaal ingesteld, en meed mensen zoveel mogelijk, ze was eigenlijk naar het pakr geweest voor de rust, en de eenzaamheid. Mystic snuffelde aan de wolf. "Mystic, kom terug." zei Djinn zachtjes en rustig. Mystic draaide zich om en kwam meteen terug, hij keek vragend met zijn blauw ogen omhoog. Djinn keek naar haar ene staart, waarvan de strik was uitgezakt. Mopperend haalde ze de strik eruit en deed hem er weer goed in.


(Heet dat beest nou Cristel of Pink Wolf?)

( het is een Pink Wolf en ze heeft Cristel )

Ze luisterde naar de woorden van het meisje. Ze glimlachte en zei terug. ,,Ik ben Julia, en dit is mijn Pink Wolf Cristel." Bij het horen van Cristels naam keek Cristel haar aan. Maar algauw werd ze afgeleid door het andere wolf beestje voor haar die aan haar begon te ruiken. Ze bleef zitten met grote ogen en keek naar het diertje. ,,Wat?" Vroeg ze zachtjes en draaide zich een klein stukje om. Heel eventjes schuifelde ze achteruit en keek vaag naar het diertje.
Ondertussen zag Julia dat Djinn haar diertje terug riep. Het zelfde deed Julia met Cristel. ,,Kom je Cristel." Zei ze met een lieve lag. Ondertussen keek ze om zich heen. Nog steeds zag ze geen verdachte schimmen. Over haar rug ging een rilling. Ze moest denken aan een moment van vroeger. Ze keek naar Cristel en Cristel naar haar. Ze hadden nu dezelfde gedachtes. Cristel kon net als Julia de vage schimmen zien.

Mystic, die een stuk kleiner was dan de roze wolf, hoorde de woorden "Wat?" en gromde even. Djinn keek het dier waarschuwend aan. "Als je het maar laat, niet hier Mystic." mopperde ze. Mystic keek omhoog en vroeg: "Ahh, please?" Djinn schudde koppig haar hoofd. "Niet hier zeg ik toch!" zei ze geirriteerd. Mystic gromde iets van "moet je ongesteld worden" en kreeg een duw met een voet. Het kleine beest, niet veel groter dan 50 centimeter hoog met zijn kop, viel bijna om en gromde boos. Djinn zuchtte. "Let maar niet op Mystic, hij houdt niet zo van vreemden." zei ze zachtjes. ,,Kom je Cristel." zei Julia. Djinn keek wat verlegen rond. "Woon jij hier al lang?" vroeg ze zacht en nieuwsgierig. Zijzelf was hier pas net, ze was uit haar oude land gevlucht, want daar werd gejaagd op haar en Mystic. Dat was voordat Mystic zijn gave kreeg, anders had hij het makkelijk kunnen winnen. Mystic was inmiddels al los gelaten en liep nu vrolijk rond. Hij rende blaffend achter een eekhoorn aan, die opeens in een boom schoot, die arme Mystic kon maar net remmen, anders had hij zeker een gat in zijn koppie. "Ik kom uit een ander land, en ben hier net, ik moest daar weg omdat er op mij en Mystic gejaagd werd." vertelde Djinn met een droevig gezicht. Mystic werd in tussen aangevallen door de eekhoorn, die hem on zijn oor beet. Mystic begon op te lichten en Djinn riep nog: "nee, Mystic!" Maar het was telaat, een felle lichtflits, die iedereen even verblindde, kwam. In plaats van de kleine, schattige Mystic stond er nu een grote, donkere wolf die nijdig rond keek. "Mystic." zuchtte Djinn.


(lag = Lach)

Jason liep samen met Kite door het park heen, hij zou z`n zus weer eens opzoeken en eventjes rond hangen. Kite liep relaxt naast hem evenals Jason die erg relaxt liep naast z`n wolf. Kite was iets groter dan de normale wolf, Nou iets wel erg groter. Hij was maar iets groter dan Jason die 1.80 was.
Ondertussen liepen ze al vlakbij Julia en Cristel. Plots zagen ze een grote lichtflits die hun beide even verblinde. ,,Tjees wat was dat." Zei Kite toen hij even met z`n ogen knipperde. Hij keek naar Jason en rende naar plaats delict (:') ) Ondertussen kwam Jason hijgend aangerend en kwam dan ook hijgend bij z`n zusje en het andere meisje aan. Hij keek even naar Kite die al bij Julia stond. Hij keek weer naar z`n zusje en gaf een lieve glimlach als groet. Ook begroette hij het andere meisje met een knikje.

Djinn hoorde iemand "Tjees" zeggen en zag een jongen met een grote wolf aankomen. Ze greep Mystic's halsband en hield die stevig vast. Mystic was nu natuurlijk veel sterker en rende naar de andere wolf toe en snuffelde aan hem. Djinn deed haar ogen dicht. Sta stil, sta stil, sta stil. dacht ze in zichzelf. Mystic stond inderdaad stil en Djinn vloog bijna over hem heen. De jongen begroette haar met een knikje en Djinn werd rood. Ze keek naar de jongen met haar grote bruine ogen, en zweeg eventjes. Mystic werd weer heel licht, en een lichtflits volgde, en Mystic was weer klein en schattig. Hij werd losgelaten en rende snel rond als een hyperactieve bij. "Mystic, sta stil." zei Djinn boos. Mystic keek haar aan en ging zitten met een boze blik. "Jij bent ook chagrijnig zeg, moet je ongesteld worden ofzo?" zei hij spottend. Djinn keek hem nijdig aan en haar ogen lichtte even op, en Mystic ging opeens liggen, en hij piepte. "Stop." piepte hij. De ogen van Djinn werden weer normaal en Mystic ging weer zitten.

,,Ja ik woon hier nu al heel m`n leven." Zegt ze vriendelijk en ziet hoe Mystic bijna tegen een boom aanrent. Julia kijkt weer naar Djinn en luisterd naar haar verhaal. ,,Hoezo werden jullie achtervolgt dan?" Vroeg ze nieuwschierig. Maar voordat ze antwoord kreeg zag ze een felle lichtflits die haar eventjes verblinde. Ze knipperde hevig met haar ogen evenals Cristel die bang naar haar toe geschoven kwam. ,,O Mij God!" Zei Cristel en keek met grote ogen naar het enorme beest voor haar. Ze slikte even maar was blij toen ze Kite zag aankomen. ,,Kite." Zei ze blij. Het dier van de broer van haar bazin was als een broer voor Cristel. Ze liep naar de grote wolf toe en ging bang tussen z`n poten staan.
Ondertussen zag Julia dat Jason aankwam lopen. ,,Heei" Zei ze kort en keek nog steeds verschrikt naar het grote beest(je). Deze werd weer normaal door een lichtflits. ,,Woow." Zei ze kort maar keek verrast.

( xD wacht op Jason straks )

Jason zag alles gebeuren. Het ging erg snel. De grote hondachtige wolf veranderde in een lief schattig beestje. Hij zag dat het meisje even verkleurde toen hij haar een vriendelijk knikje gaf. Hij liet even een glimlach zien en riep Kate bij zich. ,,Kom Kate!" Riep hij. Kate draaide zich om en liep braaf naar Jason toe. Jason aaide met z`n hand in de harige vacht van z`n dier. Hij keek weer naar de twee meiden. ,,Dat was zo gaaf!" Zei hij vol bewondering. Hij liep naar z`n zusje toe en begroette haar nu met woorden. ,,Heei Julia." Zei hij vrolijk en keek rond. Z`n blik viel op het schattige beestje die net op een moordlustig monster leek. Jason ging op een van de bankjes zitten en zag hoe Kite naar het lieve beestje toe liep.
Kite kwam iets dichte bij. ,,Dat was echt gaaf man." Zei hij vol bewondering. Hij mocht nog zo groot zijn maar dit vond hij geweldig.